Użytkowanie wieczyste jako element składowy kosztów i opłat eksploatacyjnych

Skąd wzięło się użytkowanie wieczyste, czyli krótki rys historyczny

Instytucja użytkowania wieczystego swoimi początkami sięga początku połowy XX wieku. Usankcjonowana prawnie została na mocy przepisów ustawy z dnia 14 lipca 1961 roku o gospodarce terenami w miastach i osiedlach. Wprowadzenie użytkowania wieczystego miało na celu przede wszystkim uporządkowanie istniejących różnych form prawnych gospodarowania nieruchomościami państwowymi. Innym powodem wprowadzenia użytkowania wieczystego była potrzeba udostępnienia terenów na cele budownictwa jednorodzinnego i mieszkaniowego, choć mechanizm użytkowania wieczystego wykorzystywano także na potrzeby budownictwa gospodarczego, rekreacyjnego czy produkcji rolniczej. Użytkowanie wieczyste jest najczęściej spotykaną w dużych miastach (popularną zwłaszcza w Warszawie) formą władania gruntem, a obecnie ten rodzaj prawa regulują przepisy kodeksu cywilnego oraz ustawy o gospodarce nieruchomościami z dnia 21 sierpnia 1997 roku (UGN).

Użytkowanie wieczyste – czym jest i na czym polega?

Użytkowanie wieczyste jest jedną z form prawnych władania gruntem. Jest to prawo na rzeczy cudzej (właściciela nieruchomości), a przyjmuje się, że użytkownik wieczysty jest posiadaczem zależnym nieruchomości. W praktyce zakres praw przysługujących użytkownikowi wieczystemu jest zbliżony do uprawnień właściciela nieruchomości. Granice wykonywania użytkowania wieczystego określone są przez ustawy, zasady współżycia społecznego i umowę o oddanie gruntu w użytkowanie wieczyste. Warto jednak wskazać, że nieruchomość może zo...