Jeśli te liczby odnieślibyśmy do wbudowanego śladu węglowego w tych budynkach, czyli ilości całkowitej emisji CO2 podczas ich pełnego cyklu życia, to otrzymalibyśmy ok. 3,7 mld ton CO2. Taka ilość CO2 w przybliżeniu odpowiada emisjom całej Polski w ciągu ponad 10 lat [2]. Aby ograniczyć tę prognozowaną emisję związaną z rosnącym tempem urbanizacji i wynikające z niej zmiany klimatyczne, konieczne jest przyjęcie zrównoważonego podejścia do budownictwa, czego skutkiem ma być dekarbonizacja branży. Jednym z najważniejszych środków prowadzących do tego celu jest produkcja innowacyjnych materiałów budowlanych pomagających ograniczyć CO2 budynku, na przykład dzięki zastosowaniu materiałów z recyklingu lub lepszej izolacji domów, a także obliczeniu ich emisyjności w całym cyklu życia budynku.
POLECAMY
Wymagania regulacyjne w kierunku zrównoważonego rozwoju miast
W celu polepszenia energooszczędności budynków i poprawy istniejącej infrastruktury Unia Europejska wprowadziła Dyrektywę w sprawie charakterystyki energetycznej budynków (EPBD – Energy Performance of Buildings Directive) nr 2010/31/UE, określającą wytyczne do działań dla rządów krajowych w tym zakresie. Zaproponowana w grudniu 2021 roku przez Komisję Europejską nowelizacja tej dyrektywy zawiera szczegółową definicję nowego standardu, jakim są budynki bezemisyjne oraz minimalne normy charakterystyki energetycznej, które dotyczą budynków istniejących. Wprowadza ona zharmonizowany dla całej Unii Europejskiej system klas energetycznych [3]. Z racji tego, że flagowym projektem „zielonego ładu” jest „fala renowacji” (renovation wave), kr...
